Fazla mesai alacağı avukatı ankara

       Yargıtay 9. HukukDairesinin şu emsal kararında, fazla çalışma süresi ve ara dinlenmelerin hesabakatıltılıp katılmayacağı anlatılmıştır.  

“Somutolayda davacı işçi aylık ücretini işveren kayıtlarından daha fazla bir miktarolarak açıklamış, davalı işveren ise imzalı bordrolara dayanmıştır. İşverenekarşı dava açmış olan davacı tanıkları iddiayı doğrulamışlar. Davalı tanıklarıise ücreti bilmediklerini açıklamışlardır. Dosyadaki mevcut delillerle ücretnoktasında tam bir kanaate ulaşılması mümkün olamamıştır. Bu durumda meslekkuruluşları ile sendikalardan ücret araştırması yapılmalı ve alınacak olancevaplar dosya kapsamıyla yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak kararverilmelidir. 3- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada işçiye verilen ara dinlenmesüresi yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. İşçinin günlük işsüresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Güniçinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmekiçin belli bir zamana ihtiyacı vardır. Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlükçalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saatveya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika,dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat vegünlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat aradinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çokfazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından,68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az birsaatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olançalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbirsaate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat vedaha fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. İşçi, aradinlenme saatinde tamamen serbesttir. Bu süreyi işyeri içinde ya da dışındageçirebilir. İşyerinde geçirmesi ve bu süre içinde çalışmaya devam etmesidurumunda ara dinlenmesi verilmemiş sayılır. Ancak işçi işyerinde kalsa bile,ara dinlenmesi süresini serbestçe kullanabilir, bu süre içinde çalışmayazorlanamaz. Ara dinlenmesi için ücret ödenmesi gerekmez. Ancak, bu süre işçiyedinlenme zamanı olarak tanınmamışsa, işçinin normal ücretinin ödenmesi gerekir.Bu sürenin haftalık 45 saati aşan kısmını oluşturması halinde ise, zamlı ücretödenmelidir. Ara dinlenme süreleri kural olarak aralıksız olarak kullandırılır.Ara dinlenmesinin kullandırılması zorunlu ise de, bunun kullanılacağı zamanıbelirlemek işverenin yönetim hakkıyla ilgilidir. İşçilerin tamamı aynı anda aradinlenme zamanını kullanılabileceği gibi, belli bir plan dahilinde sıraylakullanmaları da mümkündür. Ancak ara dinlenme süresinin, işe, ara dinlenmesüresi kadar geç başlama veya aynı süreyle erken bırakma şeklindekullandırılması doğru olmaz. Ara dinlenme süresinin günlük çalışma içinde bellibir zamanda amaca uygun şekilde kullandırılması gerekir (Yargıtay 9.HD.17.11.2008 gün 2007/35281 E, 2008/30985 K.). İş Kanununa İlişkin ÇalışmaSüreleri Yönetmeliğinin 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, aradinlenmelerinin iklim, mevsim, yöredeki gelenekler ve işin niteliğine göreyirmidört saat içinde kesintisiz oniki saat dinlenme süresi dikkate alınarakverileceği hükme bağlanmıştır. Değinilen maddenin birinci fıkrasında ise, aradinlenme süresinin çalışma süresinden sayılmayacağı açıklanmıştır. Somut olaydadavacı işçinin günde 12 saat çalıştığı her iki taraf tanıklarının anlatımıylabelirlenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yukarıdaki ilkelereaykırı olarak 1,5 saat yerine 1 saat ara dinlenmesi düşülerek fazla çalışmaücreti hesabı hatalı olup bu yönde ayrı bir bozma nedenidir. Sonuç: Temyizolunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyizharcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.05.2014 tarihinde oybirliğiylekarar verildi.”