Cezai Konularda Uluslararasi Adli İş Birliği Kanunu

İKİNCİ BÖLÜM

Adlî Yardımlaşma

Türk adlî mercilerinin talepleri

MADDE 7- (1) Adlî merciler, soruşturma veya kovuşturmanınsonuçlandırılması ya da verilen mahkûmiyet kararlarının yerine getirilmesi içinihtiyaç duyulan konularda adlî yardımlaşma talebinde bulunabilir. Bu durumdaaşağıdaki hükümler uygulanır:

a) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerdeadlî yardımlaşma talebinden önce delillerin korunması amacıyla geçicitedbirlerin alınması istenebilir.

b) Tebligata ilişkin adlî yardımlaşmataleplerinde, kısıtlayıcı veya zorlayıcı tedbir uygulanacağına ilişkinihtarlara yer verilmez.

c) Adlî yardımlaşma talebine konu işleminyerine getirilmesi sırasında hazır bulunma talebinde bulunulabilir.

ç) Adlî yardımlaşma talebi kapsamında ilgilidevletin iç hukukuna uygun olarak yerine getirdiği işlemler, Türk hukukubakımından da geçerli sayılır.

(2) Adlî mercilerce, yürütülen birsoruşturma veya kovuşturma kapsamında başka bir devletin ceza soruşturmasıbaşlatmasına neden olabilecek bilgilerin öğrenilmesi hâlinde, talep olmaksızınbu bilgiler, ilgili devlete gönderilmek üzere Merkezî Makama bildirilebilir.

Yabancı adlî mercilerin talepleri

MADDE 8- (1) Adlî yardımlaşma talepleri hakkında aşağıdaki hükümleruygulanır:

a) Talepler, Türk hukukuna uygun olarakyerine getirilir. Özel bir usulün talep edilmesi hâlinde, Türk hukukuna aykırıolmadığı takdirde, talep bu usule uygun olarak yerine getirilebilir.

b) Türk adlî mercileri, talepleri kısmenveya tamamen reddedebilir ya da gerek görülen hâllerde ek bilgi veya belgeisteyebilir.

c) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde,adlî yardımlaşma talebi gönderilmeden önce delillerin korunması amacıyla geçicitedbirler alınabilir. Geçici tedbirin alındığı tarihten itibaren kırk güniçinde adlî yardımlaşma talebinin Merkezî Makama ulaşmaması hâlinde tedbir,yetkili makam veya merciler tarafından derhâl kaldırılır.

ç) Arama veya elkoyma talebinde bulunulmasıhâlinde, talebin konusu olan suçun iadeye elverişli bir suç olması gerekir.Talep üzerine elkonulan malvarlığı değerleri ile taşınmaz, hak ve alacaklarlailgili olarak Türk adlî mercileri yılda en az bir defa talep eden devlettentedbirin devamının istenip istenmediğine ilişkin bilgi ister.

d) Tebligata ilişkin adlî yardımlaşmatalebinde kısıtlayıcı veya zorlayıcı tedbir uygulanacağına ilişkin ihtarbulunması hâlinde talep reddedilir.

e) Adlî yardımlaşma talebine konu işleminyerine getirilmesi sırasında yabancı adlî merciler, Türk adlî mercileri önündehazır bulunma talebinde bulunabilir. Talep, uygun görülmesi hâlinde yerinegetirilir.

f) Kişi hakkında Türk mahkemelerinceverilen mahkûmiyet veya beraat hükmü bulunması ya da suçun affa veyazamanaşımına uğramış olması hâlinde, aynı fiile ilişkin adlî yardımlaşmatalepleri yerine getirilmeyebilir.

Görüntülü ve sesli iletişim tekniğiyle adlîyardımlaşma

MADDE 9- (1) Adlî yardımlaşma talebinin yerine getirilmesindegörüntülü ve sesli iletişim tekniğinin kullanılması istenebilir. Bu işlemler,yerine getiren devletin yetkili makam veya mercilerinin yönetimi altında ve budevletin hukuku uyarınca yürütülür.

(2) Türk adlî mercileri tarafından adlîyardımlaşma talebinin görüntülü ve sesli iletişim tekniği kullanılmak suretiyleyerine getirilmesinin istenmesi hâlinde, milletlerarası andlaşmalarda hükümbulunması kaydıyla işlem, Türk adlî mercilerinin yönetimi altında ve Türkhukuku uyarınca yürütülür.

(3) Yabancı devlet tarafından adlîyardımlaşma talebinin görüntülü ve sesli iletişim tekniği kullanılmak suretiyleyerine getirilmesinin istenmesi hâlinde, milletlerarası andlaşmalarda hükümbulunması kaydıyla işlem, talep eden devletin adlî mercilerinin yönetimialtında ve bu devletin hukuku uyarınca yürütülür. Bu işlem sırasında Türk adlîmercileri hazır bulunur ve Türk hukukunun temel ilkelerinin ihlal edilmemesigözetilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

İade

Türkiye’den yabancı devlete iade

MADDE 10- (1) Yabancı ülkede işlenen bir suç nedeniyle hakkında adlîmerciler tarafından ceza soruşturması veya kovuşturması başlatılan ya damahkûmiyet kararı verilen bir yabancı, talep üzerine, soruşturma veyakovuşturmanın sonuçlandırılabilmesi ya da hükmedilen cezanın infazı amacıylatalep eden devlete iade edilebilir.

(2) Talep eden devlet hukuku ile Türkhukukuna göre, soruşturma veya kovuşturma aşamasında üst sınırı bir yıl veyadaha fazla hürriyeti bağlayıcı cezayı gerektiren suçlardan dolayı iade talebikabul edilebilir. Kesinleşmiş mahkûmiyet kararları bakımından iade talebininkabul edilebilmesi için hükmolunan cezanın en az dört ay hürriyeti bağlayıcıceza olması gerekir. İadesi istenen kişinin birden fazla suçu bulunmasıhâlinde, bunlardan bazılarının cezası belirtilen sürelerin altında olsa dahibirlikte iadeye konu edilebilir.

(3) Aynı kişi hakkında birden fazla devlettarafından iade talebinde bulunulması hâlinde, suçların ağırlığı ve işlendiğiyer, taleplerin geliş sırası, kişinin vatandaşlığı ve yeniden iade edilmeihtimali gibi şartlar dikkate alınarak, iade taleplerinden hangisinin öncelikliolarak işleme alınacağı Merkezî Makam tarafından belirlenir.

(4) İade hâlinde, kişi ancak iade kararınadayanak teşkil eden suçlardan dolayı yargılanabilir veya kişinin mahkûm olduğuceza infaz edilebilir.

İadenin kabul edilemeyeceği hâller

MADDE 11- (1) Aşağıda sayılan hâllerde iade talebi kabul edilmez:

a) Uluslararası Ceza Divanına taraf olmanıngerektirdiği yükümlülükler hariç olmak üzere, iadesi talep edilen kişinin Türkvatandaşı olması.

b) İadesi talep edilen kişinin ırkı, etnikkökeni, dini, vatandaşlığı, belli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasîgörüşleri nedeniyle bir soruşturma veya kovuşturmaya maruz bırakılacağına veyacezalandırılacağına ya da işkence veya kötü muameleye maruz kalacağına dairkuvvetli şüphe sebeplerinin bulunması.

c) İade talebine esas teşkil eden fiilin;

1) Düşünce suçu, siyasî suç veya siyasîsuçla bağlantılı bir suç niteliğinde olması,

2) Sırf askerî suç niteliğinde olması,

3) Türkiye Devletinin güvenliğine karşı,Türkiye Devletinin veya bir Türk vatandaşının ya da Türk kanunlarına görekurulmuş bir tüzel kişinin zararına işlenmesi,

4) Türkiye’nin yargılama yetkisine girenbir suç olması,

5) Zamanaşımı veya affa uğramış olması.

ç) İadesi talep edilen kişi hakkında,talebe konu fiil nedeniyle daha önce Türkiye’de beraat veya mahkûmiyet kararıverilmiş olması.

d) İade talebinin, ölüm cezası veya insanonuru ile bağdaşmayan bir ceza gerektiren suçlara ilişkin olması.

(2) Birinci fıkranın (c) bendinin (1)numaralı alt bendi kapsamındaki iade talebinin dayanağını teşkil eden fiilinbütün unsurları, özellikle işleniş şekli, suçun işlenişinde kullanılanaraçların veya ortaya çıkan sonuçların ağırlığı dikkate alınarak fiil siyasîsuç olarak kabul edilmeyebilir. Soykırım ve insanlığa karşı suçlar, siyasî suçolarak kabul edilmez.

(3) Birinci fıkranın (d) bendinde, cezanınniteliğine ilişkin bir ret sebebinin varlığı hâlinde, talep eden devlettarafından, öngörülen cezanın infaz edilmeyeceğine dair yeterli teminatverilmesi hâlinde, iade talebi kabul edilebilir.

(4) İadesi talep edilen kişinin, taleptarihinde on sekiz yaşını doldurmamış olması, uzun zamandan beri Türkiye’debulunuyor olması veya evli bulunması gibi kişisel hâlleri nedeniyle, iadeninkişinin kendisini veya ailesini, fiilin ağırlığı ile orantısız şekilde mağduredecek olması durumunda iade talebi kabul edilmeyebilir.

İade ve sınır dışı ilişkisi

MADDE 12- (1) Yabancı, iade sürecinde Merkezî Makamıngörüşü alınmadan sınır dışı edilemez.

(2) Yabancı, Merkezî Makamın görüşüalınmadan, iade talebi reddedilen devlete sınır dışı edilemez.

Merkezî Makamın incelemesi

MADDE 13- (1) Merkezî Makam, iade talepleriniinceleyerek, lüzum görmesi hâlinde ek bilgi ve belge talebinde bulunabilir vegerekli şartları taşımayan talepleri reddeder.

(2) Gerekli şartları taşıyan talepler,yetkili ağır ceza mahkemesi nezdindeki Cumhuriyet başsavcılığına gönderilir.

Geçici tutuklama

MADDE 14- (1) İade talebine konu olabilecek bir suçun işlendiğininkabulü için kuvvetli şüphe bulunması hâlinde, iade talebinin Merkezî Makamaulaşmasından önce, Türkiye’nin taraf olduğu milletlerarası andlaşma hükümleriveya mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde, ilgili devletin talebi ve MerkezîMakamın uygun bulması üzerine kişi geçici olarak tutuklanabilir.

(2) İadetalebine konu olabilecek ve 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk CezaKanununun 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi kapsamına giren bir suçişlediği yönünde kuvvetli şüphe bulunan kişi, ilgili devletin talebiaranmaksızın geçici olarak tutuklanabilir.

(3) İlgili devletin geçici tutuklamatalebi, Merkezî Makam tarafından iade amacıyla yakalanması ve Cumhuriyetbaşsavcılığına sevki için İçişleri Bakanlığına gönderilir. Yakalanan kişi,geçici tutuklama hususunda karar verilmek üzere en geç yirmi dört saat içindesulh ceza hâkimi önüne çıkarılır. Sulh ceza hâkimi geçici tutuklanması talepedilen kişiye, rızaya dayalı iade imkânı ile bunun hukukî sonuçları hakkındabilgi verdikten sonra talep hakkında karar verir.

(4) Geçici tutuklama süresi ilgilimilletlerarası andlaşma hükümlerine göre belirlenir. Mütekabiliyet ilkesiçerçevesinde kişi, en fazla kırk gün geçici tutuklu kalabilir.

(5) Geçici tutuklama yerine kişininkaçmasına engel olacak şekilde Ceza Muhakemesi Kanununun 109 uncu maddesiuyarınca adlî kontrol kararı verilebilir.

(6) İlgili devlet tarafından dördüncüfıkrada belirtilen süre içinde iade evrakının gönderilmemesi hâlinde geçicitutuklama veya adlî kontrol kararı kaldırılır. Bu durum, iade talebininalınmasından sonra iade amacıyla koruma tedbirleri uygulanmasına engel teşkiletmez.

Görev ve yetki

MADDE 15- (1) İade talebi hakkında karar vermeye,kişinin bulunduğu yer ağır ceza mahkemesi yetkilidir. Kişinin bulunduğu yerbelli değilse, Ankara ağır ceza mahkemesi yetkilidir.

(2) Cumhuriyetbaşsavcılığı, iade talebine ilişkin karar vermek üzere ağır ceza mahkemesindentalepte bulunur.

İade amacıyla koruma tedbirlerininuygulanması

MADDE 16- (1) Ağır ceza mahkemesi iade sürecinin heraşamasında iadesi talep edilen kişi hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleriuyarınca koruma tedbirlerine karar verebilir.

(2) İade sürecinde kişinin tutuklanması durumundateslime kadar geçen süre içindeki tutukluluk durumu, ağır ceza mahkemesince engeç otuzar günlük sürelerle incelenir.

(3) Ağır ceza mahkemesinin iade talebininkabulüne ilişkin kararının kesinleşmesinden itibaren bir yıl içinde 19 uncumaddeye göre iade kararı verilmemesi hâlinde kişi hakkındaki koruma tedbirlerikaldırılır.

(4) Toplam tutukluluk süresi, kişinin iadetalebine konu suçtan dolayı alabileceği veya mahkûm olduğu cezanın infazsüresini geçemez.

Rızaya dayalı iade usulü

MADDE 17- (1) Kişi, iadeye rıza göstermesi hâlindenormal iade usulü uygulanmadan talep eden devlete iade edilebilir.

(2) Ağır ceza mahkemesince kişiye, CezaMuhakemesi Kanununda belirtilen haklarıyla birlikte rızaya dayalı iadeninmahiyeti ve hukukî sonuçları anlatılır. Kişiye rızaya dayalı iade usulünü kabuledip etmediği sorulur.

(3) Mahkeme, kişinin rızaya dayalı iadeusulünü kabul etmesi üzerine bu Kanun ve Türkiye’nin taraf olduğumilletlerarası andlaşma hükümlerine göre iade talebinin kabul edilebilir olupolmadığına karar verir. Bu karara karşı itiraz yoluna başvurulabilir. Kararınkesinleşmesi hâlinde iade evrakı Merkezî Makama gönderilir.

(4)Rızaya dayalı iade usulü uygulanarak verilen iade kararının yerine getirilmesi,Merkezî Makamın onayına bağlıdır.

İade yargılaması

MADDE 18- (1) Kişinin rızaya dayalı iade usulünükabul etmemesi hâlinde mahkeme, iade şartlarını bu Kanun ve Türkiye’nin tarafolduğu milletlerarası andlaşma hükümlerine göre inceleyerek iade talebininkabul edilebilir olup olmadığına karar verir.

(2) Talep eden devlet tarafından gönderilenbelgelerin yeterli görülmemesi hâlinde mahkeme, uygun bir süre içinde ek bilgive belgelerin gönderilmesini isteyebilir.

(3) İade yargılamasında katılma talebindebulunulamaz.

(4) Mahkemenin kararına karşı temyiz yolunabaşvurulabilir. Yargıtay bu başvuruları üç ay içinde sonuçlandırır. Kararınkesinleşmesi hâlinde iade evrakı karar ile birlikte Merkezî Makama gönderilir.

İade kararı

MADDE 19- (1) Ağır ceza mahkemesince iade talebininkabul edilebilir olduğuna karar verilmesi hâlinde, bu kararın yerinegetirilmesi, Dışişleri ve İçişleri bakanlıklarının görüşü alınarak AdaletBakanının teklifi ve Cumhurbaşkanının onayına bağlıdır. ⁽¹⁾

(2) Merkezî Makam iade talebinin kabul veyaret edildiğini, talep eden devlete ve iadesi talep edilen kişiye bildirir.

Teslim

MADDE 20- (1) İadesine karar verilen kişinin teslimişlemleri, ilgili bakanlıklarla iş birliği hâlinde yürütülür.

(2) İadesine karar verilen kişinin, talepeden devlet makamları ile kararlaştırılan tarihte haklı bir neden olmaksızınteslim alınmaması hâlinde, bu tarihten itibaren otuz gün sonra mahkemece kişihakkında verilen koruma tedbirleri kaldırılır.

(3) İadesine karar verilen kişi hakkında,başka bir suç nedeniyle Türkiye’de ceza soruşturması veya kovuşturması ya dainfazı gerekli bir hapis cezası bulunması veya kişinin seyahat edebilecekdurumda olmaması hâlinde, Merkezî Makam tarafından teslimin ertelenmesine kararverilebilir. Bu karar, kişiye ve talep eden devlete bildirilir.

(4) İade talebine konu suç bakımından ispataracı olarak yararlı görülen veya suçun işlenmesiyle elde edilen ve kişiyakalandığında üzerinde ele geçen ya da daha sonra ortaya çıkan eşya, talepeden devlete teslim edilebilir. İadesi talep edilen kişinin ölümü, kaçması veyabenzer sebeplerle iade hakkında bir karar verilememesi hâlinde de eşyanınteslimi gerçekleştirilebilir.

(5) Türkiye’de yürütülmekte olan birsoruşturma veya kovuşturma bakımından zorunlu olduğu takdirde eşyanın teslimiertelenebilir.

(6) İyiniyetli üçüncü kişilere ait eşyanınteslim talepleri yerine getirilmez.

Transit geçiş kararı

MADDE 21- (1) Türk hukuku açısından iade koşullarının bulunmasıhâlinde, bir devlet tarafından başka bir devlete iadesine karar verilen kişininTürkiye’den transit geçişine izin verilebilir.

(2)Transit geçiş talebi, Merkezî Makam tarafından değerlendirilir ve verilenkarar, talep eden devletin yetkili makamına bildirilir. 

(3) Transit geçişin yirmi dört saattenfazla sürmesi ve bu nedenle kişinin hürriyetinin kısıtlanması ihtiyacınınortaya çıkması durumunda, sulh ceza hâkimince transit geçişin sağlanmasıamacıyla yedi günü geçmemek üzere geçici tutuklama kararı verilebilir.

(4) Transit geçiş talebinin reddinigerektiren nedenlerin ortaya çıkması veya kişinin transit geçiş sırasında resensoruşturma yapılmasını gerektirecek bir suç işlemesi hâlinde transit geçişdurdurulabilir.

(5) Bir devletten başka bir devletegerçekleştirilecek hükümlü nakilleri ile ilgili olarak Türkiye üzerindenyapılacak transit geçişler hakkında da bu madde hükümleri uygulanır.

Türkiye’nin iade talepleri ve şartları

MADDE 22- (1) Soruşturma veya kovuşturmanınsonuçlandırılabilmesi ya da verilen mahkûmiyet kararlarının infazı amacıylayabancı bir ülkede bulunan ve hakkında yakalama emri veya tutuklama kararıverilen kişinin Türkiye’ye iadesi, adlî merciler tarafından istenebilir.

(2) Üst sınırı bir yıl veya daha fazlahapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı kişinin iadesi talep edilebilir.Kesinleşmiş mahkûmiyet kararları bakımından iade talebinde bulunulabilmesi içinhükmolunan hapis cezasının en az dört ay olması gerekir. İadesi istenen kişininbirden fazla suçu bulunması hâlinde, bunlardan bazılarının cezası belirtilensürelerin altında olsa dahi birlikte iadeye konu edilebilir.

(3) Merkezî Makam tarafından uygungörülmesi hâlinde talep, yabancı devlete gönderilir. Ancak, aşağıdakidurumlarda Merkezî Makam iade talebini yabancı devlete göndermedenreddedebilir:

a) Talebin, iade için gerekli şartlarıtaşımaması.

b) Ceza infaz kurumlarında geçirilecek süredikkate alındığında, iade yoluna başvurulmasının kişi yararı ve kamu yararıarasında açık bir orantısızlığa sebep olması.

c) Türkiye’nin millî güvenliğinin veyauluslararası ilişkilerinin zarar görme ihtimalinin bulunması.

(4) Türkiye’ye iadesine karar verilenkişinin üçüncü ülkelerden transit geçişi ve teslim konusunda, uygun olduğuölçüde 20 nci ve 21 inci maddelerde yer alan hükümler uygulanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Soruşturma veya Kovuşturmanın Devri

Soruşturmanın veya kovuşturmanın devri

MADDE 23- (1) Bu Kanun ve taraf olunan milletlerarasıandlaşmalar çerçevesinde, işlenen suçlarla ilgili Türkiye’de yürütülensoruşturma veya kovuşturmalar yabancı devletlere devredilebilir; yabancıdevletlerde işlenen suçlarla ilgili yürütülen soruşturma veya kovuşturmalardevralınabilir.

(2) Milletlerarası andlaşma bulunmamasıhâlinde, mütekabiliyet ilkesi esas alınarak bu Kanun çerçevesinde soruşturmaveya kovuşturmalar devredilebilir veya devralınabilir.

Soruşturmanın veya kovuşturmanın yabancıdevlete devredilmesi

MADDE 24- (1) Üst sınırı bir yıl veya daha fazlahapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yürütülen soruşturma veyakovuşturmalar;

a) Şüpheli veya sanığın yabancı devletinvatandaşı olması nedeniyle Türkiye’de hazır bulundurulamaması veya adlîyardımlaşma yoluyla savunmasının alınamaması,

b) Türk vatandaşı olan şüpheli veya sanığınyabancı devlette mutat olarak bulunması veya delillerin bu devlette olmasınedeniyle devrin, gerçeğin ortaya çıkarılmasına imkân vermesi,

hâllerinde devredilebilir.

(2) Soruşturma veya kovuşturmanın devriadlî merciler tarafından talep edilir. Merkezî Makamın olumlu görüşü üzerinetalep, ilgili devlete gönderilir. Bu işlem, soruşturma veya kovuşturmanınyürütülmesine engel değildir. Devir talebine, soruşturma veya kovuşturmadosyasının bir sureti ve gerekli olduğunda tercümesi eklenir. Devir talebininkabul edilmesi ve istem üzerine delil niteliğindeki eşyalar da gönderilir.

(3) Soruşturmanın devri talebinin kabuledilmesi üzerine, Ceza Muhakemesi Kanununun 171 inci maddesinde düzenlenenkoşullara ve sonuçlarına bakılmaksızın kamu davasının açılmasının ertelenmesinekarar verilir. Şüpheli hakkında yabancı adlî merci tarafından dava açılmasıdurumunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verilir. Dava açılmaması hâlinde,buna ilişkin kararın gerekçesi değerlendirilmek suretiyle soruşturmaya devamedilebilir.

(4) Kovuşturmanın devri talebinin kabuledilmesi üzerine durma kararı verilir. Sanık hakkında yabancı adlî mercitarafından mahkûmiyet kararı verilmesi durumunda düşme kararı verilir.Mahkûmiyet kararı dışında bir karar verilmesi durumunda, buna ilişkin kararıngerekçesi değerlendirilmek suretiyle kovuşturmaya devam edilebilir.

(5) Yabancı devletin soruşturma veyakovuşturmanın devrinin kabulüne ilişkin karardan vazgeçtiğini bildirmesi veyadevredilen soruşturma veya kovuşturmanın sağlıklı bir şekilde yürütülmediğininMerkezî Makamca adlî mercie bildirilmesi hâlinde soruşturma veya kovuşturmanınyürütülmesine karar verilir.

(6) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerdesoruşturma veya kovuşturmanın devri talebiyle birlikte veya öncesinde, talepedilen devlet makamlarından elkoyma ve tutuklama dâhil bütün geçici tedbirlerinalınması istenebilir.

Soruşturma veya kovuşturmanın devralınması

MADDE 25- (1) Yurt dışında işlenen ve Türk hukukuna göre zamanaşımınaveya affa uğramamış, üst sınırı bir yıl veya daha fazla hapis cezasını gerektirenbir suç nedeniyle yabancı bir devlette yürütülen soruşturma veya kovuşturmalardevralınabilir. Ancak;

a) Kişi, Türkiye’de mutat olarakbulunmuyorsa,

b) Kişi, Türk vatandaşı değilse,

c) Suç, talep eden devletin sınırlarıdışında işlenmişse,

ç) Devir talebine konu fiil nedeniyle kişidaha önce Türkiye’de yargılanmışsa,

devir talebi kabul edilmez.

(2) Merkezî Makamın uygun görmesi üzerinesoruşturmanın veya kovuşturmanın devrine ilişkin talep, yetkili Cumhuriyetbaşsavcılığına gönderilir. Cumhuriyet başsavcılığı soruşturma veyakovuşturmanın devrine konu olan suça ilişkin soruşturma başlatır ve sonucunagöre işlem yapar.

(3) Talepte bulunan yabancı devletmevzuatına göre yapılmış soruşturma veya kovuşturma işlemleri ve elde edilendeliller Türk hukuku bakımından geçerli sayılır.

BEŞİNCİ BÖLÜM

İnfazın Devri

İnfazın devralınması

MADDE 26- (1) Yabancı devlet mahkemeleri tarafındanverilen mahkûmiyet kararları aşağıdaki koşulların birlikte bulunması hâlindeTürkiye’de infaz edilebilir:

a) Hükümlünün Türkiye’de bulunması.

b) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.

c) Mahkûmiyet kararına konu fiilin Türkhukukuna göre suç teşkil etmesi ve zamanaşımına uğramamış olması.

ç) Hürriyeti bağlayıcı cezalar için,merkezî makamlarca aksi kararlaştırılmadıkça talep tarihinde, hükümlünün cezainfaz kurumunda infazı gereken en az altı ay hürriyeti bağlayıcı cezasınınbulunması.

d) Aynı suçtan dolayı Türkiye’de soruşturmaveya kovuşturma yapılmamış olması.

(2) İnfazın devri talebinde bulunulmasıhâlinde, yabancı devlet makamlarından;

a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,

b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,

c) İnfazı gereken bakiye cezayı gösterenbelge,

ç) Talebin değerlendirilmesi için gerekligörülebilecek diğer bilgi ve belgeler,

d) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,

talep edilir.

(3) Devir koşullarının bulunmadığınıntespit edilmesi veya devrin Türkiye’nin millî güvenliği ile temel çıkarlarınauygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, devir talebi Merkezî Makam tarafındanreddedilir.

(4) İnfazın devrine ilişkin talep alınmadanönce mahkûmiyete konu suç, ceza miktarı ve şahsın kaçma şüphesi dikkatealınarak, yabancı devletin istemi ve Merkezî Makamın olumlu görüşü üzerine 14üncü madde uyarınca koruma tedbirlerine karar verilebilir.

(5) İnfazın devrine ilişkin talep, Türkhukukuna göre uyarlama kararı verilmesi için Ankara ağır ceza mahkemesinegönderilir. Mahkemece on beş gün içinde, yabancı devlette verilen mahkûmiyetkararında sübutu kabul edilen fiile, Türk kanunlarına göre verilmesi gerekenceza tayin olunur. Bu suretle belirlenen ceza, yabancı mahkeme kararında tayinedilmiş ceza süresini geçemez. Uyarlama kararına karşı itiraz kanun yolunabaşvurulabilir. Ağır ceza mahkemesi koruma tedbirleri hakkında da karar vermeyeyetkilidir.

(6) Uyarlama kararı, talep eden devletmakamlarına bildirilmek üzere Merkezî Makama gönderilir.

Türkiye’de infaz

MADDE 27- (1) Yabancı devletin infazı devretmesi üzerine durum,uyarlama kararını veren mahkemeye bildirilir. Mahkeme infaza başlanılması içinkararı Cumhuriyet başsavcılığına gönderir. Mahkeme ayrıca kararı AdaletBakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne bildirir.

ALTINCI BÖLÜM

Hükümlü Nakli

Türkiye’ye hükümlü nakli

MADDE 30- (1) Yabancı devlet mahkemeleri tarafındanhakkında mahkûmiyet kararı verilen ve ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü,aşağıdaki koşulların birlikte bulunması hâlinde cezanın infazı amacıylaTürkiye’ye nakledilebilir:

a) Hükümlünün Türk vatandaşı olması veyaTürkiye ile güçlü sosyal bağlarının bulunması.

b) Hükümlünün veya kanunî temsilcisinin rızagöstermesi.

c) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.

ç) Mahkûmiyet kararına konu fiilin Türkhukukuna göre suç teşkil etmesi.

d) Merkezî makamlarca aksikararlaştırılmadıkça, talep tarihinde, hükümlünün ceza infaz kurumunda infazıgereken en az altı ay hapis cezasının bulunması.

(2) Hükümlü, kanunî temsilcisi veya yakınıtarafından Türkiye’ye nakil talebinde bulunulması hâlinde, yabancı devletmakamlarından;

a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,

b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,

c) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininnakle rıza gösterdiğine dair belge,

ç) İnfazı gereken cezayı gösteren belge,

d) Gerekli görüldüğü takdirde, hükümlününsağlık durumunu gösteren tıbbî raporlar ile hastalığı varsa tedavisine ilişkintavsiyeleri içeren belgeler,

e) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,

talep edilir.

(3) Nakil koşullarının bulunmadığının,naklin, hükümlünün sosyal rehabilitasyonuna katkı sağlamayacağının, cezaadaletinin amaçlarına hizmet etmeyeceğinin veya Türkiye’nin millî güvenliği iletemel çıkarlarına uygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, nakil talebiMerkezî Makam tarafından reddedilebilir.

(4) Hükümlülerin nakline Adalet Bakanıkarar verir.

Türkiye’de infaz

MADDE 31- (1) Hükümlünün nakline karar verilmesi üzerine, ceza infazkurumlarında kalacağı süre hükümlüye ve yabancı makamlara bildirilir. Yabancıdevlet ile hükümlünün, nakli kabul etmesi üzerine, hükümlü Türkiye’yegetirilir. Hükümlü, nakil dosyası ile birlikte Cumhuriyet başsavcılığına teslimedilir. Cumhuriyet başsavcılığı, infazına başlanan karara ilişkin bilgileriAdalet Bakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne bildirir.

(2) Hükümlü hakkında verilen mahkûmiyetkararı Türk kanunlarına göre infaz edilir.

(3) Mahkûmiyetin esasına taallûk edentalepler, hükmün esası hakkında karar veren devlet mahkemelerine yapılabilir;verilen kararlar ikinci fıkra uyarınca infaz edilir.

(4) İnfaz sırasında, hükmün verildiğidevlette veya Türkiye’de genel veya özel af kabul edilmesi ya da suç veyacezayı ortadan kaldıran veya hafifleten bir sebebin ortaya çıkması hâlindehükümlünün hukukî durumu hakkında bulunduğu yer ağır ceza mahkemesince kararverilir.

Türkiye’den hükümlü nakli

MADDE 32- (1) Türk mahkemeleri tarafından hakkındamahkûmiyet kararı verilen ve ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü, aşağıdakikoşulların birlikte bulunması hâlinde cezanın infazı amacıyla yabancı devletenakledilebilir:

a) Hükümlünün nakledileceği devletinvatandaşı olması veya bu devlet ile güçlü sosyal bağlarının bulunması.

b) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininrıza göstermesi.

c) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.

ç) Mahkûmiyet kararına konu fiilin nakliistenen devlet hukukuna göre suç teşkil etmesi.

d) Merkezî makamlarca aksikararlaştırılmadıkça, talep tarihinde, hükümlünün ceza infaz kurumunda infazıgereken en az altı ay hapis cezasının bulunması.

e) Hükümlü hakkında başka bir suçtandolayı, Türkiye’de bir soruşturma veya kovuşturma bulunmaması.

(2) Hükümlü, kanunî temsilcisi veya yakınıtarafından Türkiye’den başka bir devlete nakil talebinde bulunulması hâlinde,bu devlet makamlarına;

a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,

b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,

c) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininnakle rıza gösterdiğine dair belge,

ç) İnfazı gereken bakiye cezayı gösterenbelge,

d) Gerekli görüldüğü takdirde, hükümlününsağlık durumunu gösteren tıbbî raporlar ile hastalığı varsa tedavisine ilişkintavsiyeleri içeren belgeler,

e) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,

gönderilir.

(3) Nakil koşullarının bulunmadığının,naklin, hükümlünün sosyal rehabilitasyonuna katkı sağlamayacağının, cezaadaletinin amaçlarına hizmet etmeyeceğinin veya Türkiye’nin millî güvenliği iletemel çıkarlarına uygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, nakil talebiMerkezî Makam tarafından reddedilebilir.

(4) Hükümlünün hapis cezası ile birlikteadlî para cezasının bulunması hâlinde, nakle karar verilebilmesi için adlî paracezasının ödenmesi gerekir. Adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde, ödenmeyenkısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilir. Hükümlünün Türkiye’deinfaz edilen cezası, öncelikle adlî para cezasından çevrilen hapis cezasınamahsup edilir. Hükümlünün ceza infaz kurumunda kaldığı süre adlî para cezasındançevrilen hapis cezasını karşılamadığı takdirde infazı gereken bakiye, hapiscezasına eklenir. Bulunan ceza miktarı yabancı devlete bildirilir ve kabuledilmesi hâlinde nakle karar verilebilir.

(5) Nakil talebinin kabul edilebilmesi içinyargılama giderlerinin ödenmiş olması gerekir. Ancak, hükümlünün yargılamagiderlerini ödeyebilecek durumda olmadığının anlaşılması hâlinde, yargılamagiderleri ödenmeden de nakle karar verilebilir.

(6) Hükümlünün nakline karar verilebilmesiiçin naklin yapılacağı devletten hükümlünün ceza infaz kurumunda kalacağı süreve infazın nasıl yapılacağının bildirilmesi istenir. Bu bilgi hükümlüye tebliğedilir.

(7) Yabancı devletin muvafakat vermesiüzerine hükümlünün nakline Adalet Bakanı karar verir.

Yabancı devlette infazın sonuçları

MADDE 33- (1) Merkezî Makam yabancı devletten infaz sırasında ortayaçıkacak özel durumlar ile infazın tamamlanması ve hükümlünün firarına ilişkinbilgileri bildirmesini ister. Merkezî Makama ulaşan bilgiler, kararı verenmahkemeye bildirilir.

(2) Kararın yabancı devlet tarafındantamamen infaz edilmesi veya infaz kabiliyetini kısmen veya tamamen kaybetmesi,Türk hukuku bakımından da aynı sonuçları doğurur.

(3) Yabancı devletin kararı infaz edememesihâlinde infaz işlemlerine Türkiye’de devam edilir.