Kanun Numarası: 6706
Kabul Tarihi: 23/4/2016
Yayımlandığı Resmî Gazete: Tarih: 5/5/2016Sayı: 29703
Yayımlandığı Düstur: Tertip: 5 Cilt: 57
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
Amaç ve kapsam
MADDE 1- (1) Bu Kanunun amacı, cezaî konularda uluslararası adlî işbirliğinin usul ve esaslarını düzenlemektir.
(2) Bu Kanun, yabancı devletlerle cezaîkonularda yapılacak adlî iş birliğini kapsar.
(3) Türkiye’nin taraf olduğu adlî işbirliğine ilişkin milletlerarası andlaşmalar ile diğer kanun hükümlerisaklıdır.
Tanımlar
MADDE 2- (1) Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Adlî merci: Mahkeme, hâkimlik vesavcılıklar ile kanunla istisnaî olarak ceza soruşturması yapma yetkisi verilendiğer makamları, devletlerin milletlerarası andlaşmalara yaptıkları beyanlardabelirttikleri mercileri,
b) Merkezî Makam: Adalet Bakanlığını,
c) Uluslararası adlî iş birliği: Cezaîkonularda bir devletin adlî mercilerinin diğer bir devletin adlî mercileriadına yerine getirdiği işlemleri,
ifade eder.
Merkezî Makamın görev ve yetkileri
MADDE 3- (1) Merkezî Makamın görev ve yetkileri şunlardır:
a) Taraf olunan milletlerarası andlaşmalarveya mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde, yabancı devletlerin adlî iş birliğitaleplerinin kabulü ile Türk adlî mercilerinin yapacağı iş birliği taleplerininuygunluğu konusunda karar vermek.
b) Uygulanacak adlî iş birliğinin türü veizlenecek yöntem konusunda karar vermek.
c) Adlî iş birliği kapsamında devletlercetalep edilen bilgi ve belgelerin kullanılmasına muvafakat vermek, bunlarınkullanılmasını sınırlandırmak, teminat veya şarta bağlamak.
(2) Yabancı devlet ile Türkiye arasındahukukî ve fiilî mütekabiliyet bulunmaması hâlinde, adlî iş birliği talebininyerine getirilmesi, talep eden devletin Türkiye’nin aynı konuya ilişkin adlî işbirliği taleplerini karşılamayı garanti etmesi şartına bağlanabilir.
(3) Yabancı bir devletin adlî iş birliğitalebinin yerine getirilmesi, Merkezî Makam tarafından şarta veya teminatabağlanabilir.
(4) Merkezî Makam, yargı yetkisine girenhususlar hariç olmak üzere, devletlerce ileri sürülen şartları kabul edebilirveya istenen teminatı verebilir. Merkezî Makamca kabul edilen şartlar veyaverilen teminatlar adlî mercileri bağlar.
(5) Adlî iş birliği taleplerinin yerinegetirilmesi nedeniyle tazminat ödenmesi durumunda, Merkezî Makam ödenentazminatı ilgili devletten talep edebilir.
(6) Adlî iş birliği talebine esas teşkileden suçun ağırlığı ile talebin yerine getirilmesi için sarf edilecek emek,mesai ve masraf arasında açık orantısızlık bulunması veya bir devletin mutatolarak yerine getirmekten imtina ettiği işlemlere ilişkin olması hâlinde,Merkezî Makam talebi geri çevirebilir.
(7) Merkezî Makam, bu Kanun kapsamındayabancı devletlerle yapacağı işlemlerde gerektiğinde ilgili kamu kurum vekuruluşlarının görüşünü alabilir.
Adlî iş birliği taleplerinin reddi
MADDE 4- (1) Yabancı devletlerin adlî iş birliği talepleri;
a) Türkiye’nin egemenlik hakları, millîgüvenliği, kamu düzeni veya diğer temel çıkarlarının ihlal edilmesi,
b) Talebe konu fiilin sırf askerî suç,düşünce suçu, siyasî suç veya siyasî suçla bağlantılı bir suç olması,
c) Talebe konu kişinin ırkı, etnik kökeni,dini, vatandaşlığı, belli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasî görüşlerinedeniyle bir soruşturma veya kovuşturmaya maruz bırakılacağına veyacezalandırılacağına ya da işkence veya kötü muameleye maruz kalacağına dairinandırıcı nedenlerin bulunması,
ç) Talepte bulunan devlette savunma hakkınailişkin temel güvencelerin bulunmaması,
hâllerinde reddedilebilir.
Usul hükümlerinin uygulanması
MADDE 5- (1) Adlî iş birliği talepleri yerine getirilirken, buKanunda ve diğer kanunlarda hüküm bulunmayan hâllerde, 4/12/2004 tarihli ve5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleri uygulanır.
Bilgi ve belgelerin kullanılması
MADDE 6- (1) Adlî iş birliği kapsamında gelen bilgi ve belgeler,gönderen devlet izin vermedikçe, talebe konu olan soruşturma veya kovuşturma yada infaz işlemleri dışında kullanılamaz.
(2) Aşağıdaki hâllerde izin şartı aranmaz:
a) Talebe konu suçun hukukî vasfınındeğişmesi.
b) Adlî iş birliği işleminden sonra ortayaçıkan yeni şüpheli veya sanıkların soruşturma ya da kovuşturmaya dâhiledilmesi.
c) Talebekonu suçla ilgili bilgi ve belgelerin, bu suçla bağlantılı olan hukuk davalarındagerekli olması.
İKİNCİ BÖLÜM
Adlî Yardımlaşma
Türk adlî mercilerinin talepleri
MADDE 7- (1) Adlî merciler, soruşturma veya kovuşturmanınsonuçlandırılması ya da verilen mahkûmiyet kararlarının yerine getirilmesi içinihtiyaç duyulan konularda adlî yardımlaşma talebinde bulunabilir. Bu durumdaaşağıdaki hükümler uygulanır:
a) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerdeadlî yardımlaşma talebinden önce delillerin korunması amacıyla geçicitedbirlerin alınması istenebilir.
b) Tebligata ilişkin adlî yardımlaşmataleplerinde, kısıtlayıcı veya zorlayıcı tedbir uygulanacağına ilişkinihtarlara yer verilmez.
c) Adlî yardımlaşma talebine konu işleminyerine getirilmesi sırasında hazır bulunma talebinde bulunulabilir.
ç) Adlî yardımlaşma talebi kapsamında ilgilidevletin iç hukukuna uygun olarak yerine getirdiği işlemler, Türk hukukubakımından da geçerli sayılır.
(2) Adlî mercilerce, yürütülen birsoruşturma veya kovuşturma kapsamında başka bir devletin ceza soruşturmasıbaşlatmasına neden olabilecek bilgilerin öğrenilmesi hâlinde, talep olmaksızınbu bilgiler, ilgili devlete gönderilmek üzere Merkezî Makama bildirilebilir.
Yabancı adlî mercilerin talepleri
MADDE 8- (1) Adlî yardımlaşma talepleri hakkında aşağıdaki hükümleruygulanır:
a) Talepler, Türk hukukuna uygun olarakyerine getirilir. Özel bir usulün talep edilmesi hâlinde, Türk hukukuna aykırıolmadığı takdirde, talep bu usule uygun olarak yerine getirilebilir.
b) Türk adlî mercileri, talepleri kısmenveya tamamen reddedebilir ya da gerek görülen hâllerde ek bilgi veya belgeisteyebilir.
c) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde,adlî yardımlaşma talebi gönderilmeden önce delillerin korunması amacıyla geçicitedbirler alınabilir. Geçici tedbirin alındığı tarihten itibaren kırk güniçinde adlî yardımlaşma talebinin Merkezî Makama ulaşmaması hâlinde tedbir,yetkili makam veya merciler tarafından derhâl kaldırılır.
ç) Arama veya elkoyma talebinde bulunulmasıhâlinde, talebin konusu olan suçun iadeye elverişli bir suç olması gerekir.Talep üzerine elkonulan malvarlığı değerleri ile taşınmaz, hak ve alacaklarlailgili olarak Türk adlî mercileri yılda en az bir defa talep eden devlettentedbirin devamının istenip istenmediğine ilişkin bilgi ister.
d) Tebligata ilişkin adlî yardımlaşmatalebinde kısıtlayıcı veya zorlayıcı tedbir uygulanacağına ilişkin ihtarbulunması hâlinde talep reddedilir.
e) Adlî yardımlaşma talebine konu işleminyerine getirilmesi sırasında yabancı adlî merciler, Türk adlî mercileri önündehazır bulunma talebinde bulunabilir. Talep, uygun görülmesi hâlinde yerinegetirilir.
f) Kişi hakkında Türk mahkemelerinceverilen mahkûmiyet veya beraat hükmü bulunması ya da suçun affa veyazamanaşımına uğramış olması hâlinde, aynı fiile ilişkin adlî yardımlaşmatalepleri yerine getirilmeyebilir.
Görüntülü ve sesli iletişim tekniğiyle adlîyardımlaşma
MADDE 9- (1) Adlî yardımlaşma talebinin yerine getirilmesindegörüntülü ve sesli iletişim tekniğinin kullanılması istenebilir. Bu işlemler,yerine getiren devletin yetkili makam veya mercilerinin yönetimi altında ve budevletin hukuku uyarınca yürütülür.
(2) Türk adlî mercileri tarafından adlîyardımlaşma talebinin görüntülü ve sesli iletişim tekniği kullanılmak suretiyleyerine getirilmesinin istenmesi hâlinde, milletlerarası andlaşmalarda hükümbulunması kaydıyla işlem, Türk adlî mercilerinin yönetimi altında ve Türkhukuku uyarınca yürütülür.
(3) Yabancı devlet tarafından adlîyardımlaşma talebinin görüntülü ve sesli iletişim tekniği kullanılmak suretiyleyerine getirilmesinin istenmesi hâlinde, milletlerarası andlaşmalarda hükümbulunması kaydıyla işlem, talep eden devletin adlî mercilerinin yönetimialtında ve bu devletin hukuku uyarınca yürütülür. Bu işlem sırasında Türk adlîmercileri hazır bulunur ve Türk hukukunun temel ilkelerinin ihlal edilmemesigözetilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
İade
Türkiye’den yabancı devlete iade
MADDE 10- (1) Yabancı ülkede işlenen bir suç nedeniyle hakkında adlîmerciler tarafından ceza soruşturması veya kovuşturması başlatılan ya damahkûmiyet kararı verilen bir yabancı, talep üzerine, soruşturma veyakovuşturmanın sonuçlandırılabilmesi ya da hükmedilen cezanın infazı amacıylatalep eden devlete iade edilebilir.
(2) Talep eden devlet hukuku ile Türkhukukuna göre, soruşturma veya kovuşturma aşamasında üst sınırı bir yıl veyadaha fazla hürriyeti bağlayıcı cezayı gerektiren suçlardan dolayı iade talebikabul edilebilir. Kesinleşmiş mahkûmiyet kararları bakımından iade talebininkabul edilebilmesi için hükmolunan cezanın en az dört ay hürriyeti bağlayıcıceza olması gerekir. İadesi istenen kişinin birden fazla suçu bulunmasıhâlinde, bunlardan bazılarının cezası belirtilen sürelerin altında olsa dahibirlikte iadeye konu edilebilir.
(3) Aynı kişi hakkında birden fazla devlettarafından iade talebinde bulunulması hâlinde, suçların ağırlığı ve işlendiğiyer, taleplerin geliş sırası, kişinin vatandaşlığı ve yeniden iade edilmeihtimali gibi şartlar dikkate alınarak, iade taleplerinden hangisinin öncelikliolarak işleme alınacağı Merkezî Makam tarafından belirlenir.
(4) İade hâlinde, kişi ancak iade kararınadayanak teşkil eden suçlardan dolayı yargılanabilir veya kişinin mahkûm olduğuceza infaz edilebilir.
İadenin kabul edilemeyeceği hâller
MADDE 11- (1) Aşağıda sayılan hâllerde iade talebi kabul edilmez:
a) Uluslararası Ceza Divanına taraf olmanıngerektirdiği yükümlülükler hariç olmak üzere, iadesi talep edilen kişinin Türkvatandaşı olması.
b) İadesi talep edilen kişinin ırkı, etnikkökeni, dini, vatandaşlığı, belli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasîgörüşleri nedeniyle bir soruşturma veya kovuşturmaya maruz bırakılacağına veyacezalandırılacağına ya da işkence veya kötü muameleye maruz kalacağına dairkuvvetli şüphe sebeplerinin bulunması.
c) İade talebine esas teşkil eden fiilin;
1) Düşünce suçu, siyasî suç veya siyasîsuçla bağlantılı bir suç niteliğinde olması,
2) Sırf askerî suç niteliğinde olması,
3) Türkiye Devletinin güvenliğine karşı,Türkiye Devletinin veya bir Türk vatandaşının ya da Türk kanunlarına görekurulmuş bir tüzel kişinin zararına işlenmesi,
4) Türkiye’nin yargılama yetkisine girenbir suç olması,
5) Zamanaşımı veya affa uğramış olması.
ç) İadesi talep edilen kişi hakkında,talebe konu fiil nedeniyle daha önce Türkiye’de beraat veya mahkûmiyet kararıverilmiş olması.
d) İade talebinin, ölüm cezası veya insanonuru ile bağdaşmayan bir ceza gerektiren suçlara ilişkin olması.
(2) Birinci fıkranın (c) bendinin (1)numaralı alt bendi kapsamındaki iade talebinin dayanağını teşkil eden fiilinbütün unsurları, özellikle işleniş şekli, suçun işlenişinde kullanılanaraçların veya ortaya çıkan sonuçların ağırlığı dikkate alınarak fiil siyasîsuç olarak kabul edilmeyebilir. Soykırım ve insanlığa karşı suçlar, siyasî suçolarak kabul edilmez.
(3) Birinci fıkranın (d) bendinde, cezanınniteliğine ilişkin bir ret sebebinin varlığı hâlinde, talep eden devlettarafından, öngörülen cezanın infaz edilmeyeceğine dair yeterli teminatverilmesi hâlinde, iade talebi kabul edilebilir.
(4) İadesi talep edilen kişinin, taleptarihinde on sekiz yaşını doldurmamış olması, uzun zamandan beri Türkiye’debulunuyor olması veya evli bulunması gibi kişisel hâlleri nedeniyle, iadeninkişinin kendisini veya ailesini, fiilin ağırlığı ile orantısız şekilde mağduredecek olması durumunda iade talebi kabul edilmeyebilir.
İade ve sınır dışı ilişkisi
MADDE 12- (1) Yabancı, iade sürecinde Merkezî Makamıngörüşü alınmadan sınır dışı edilemez.
(2) Yabancı, Merkezî Makamın görüşüalınmadan, iade talebi reddedilen devlete sınır dışı edilemez.
Merkezî Makamın incelemesi
MADDE 13- (1) Merkezî Makam, iade talepleriniinceleyerek, lüzum görmesi hâlinde ek bilgi ve belge talebinde bulunabilir vegerekli şartları taşımayan talepleri reddeder.
(2) Gerekli şartları taşıyan talepler,yetkili ağır ceza mahkemesi nezdindeki Cumhuriyet başsavcılığına gönderilir.
Geçici tutuklama
MADDE 14- (1) İade talebine konu olabilecek bir suçun işlendiğininkabulü için kuvvetli şüphe bulunması hâlinde, iade talebinin Merkezî Makamaulaşmasından önce, Türkiye’nin taraf olduğu milletlerarası andlaşma hükümleriveya mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde, ilgili devletin talebi ve MerkezîMakamın uygun bulması üzerine kişi geçici olarak tutuklanabilir.
(2) İadetalebine konu olabilecek ve 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk CezaKanununun 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi kapsamına giren bir suçişlediği yönünde kuvvetli şüphe bulunan kişi, ilgili devletin talebiaranmaksızın geçici olarak tutuklanabilir.
(3) İlgili devletin geçici tutuklamatalebi, Merkezî Makam tarafından iade amacıyla yakalanması ve Cumhuriyetbaşsavcılığına sevki için İçişleri Bakanlığına gönderilir. Yakalanan kişi,geçici tutuklama hususunda karar verilmek üzere en geç yirmi dört saat içindesulh ceza hâkimi önüne çıkarılır. Sulh ceza hâkimi geçici tutuklanması talepedilen kişiye, rızaya dayalı iade imkânı ile bunun hukukî sonuçları hakkındabilgi verdikten sonra talep hakkında karar verir.
(4) Geçici tutuklama süresi ilgilimilletlerarası andlaşma hükümlerine göre belirlenir. Mütekabiliyet ilkesiçerçevesinde kişi, en fazla kırk gün geçici tutuklu kalabilir.
(5) Geçici tutuklama yerine kişininkaçmasına engel olacak şekilde Ceza Muhakemesi Kanununun 109 uncu maddesiuyarınca adlî kontrol kararı verilebilir.
(6) İlgili devlet tarafından dördüncüfıkrada belirtilen süre içinde iade evrakının gönderilmemesi hâlinde geçicitutuklama veya adlî kontrol kararı kaldırılır. Bu durum, iade talebininalınmasından sonra iade amacıyla koruma tedbirleri uygulanmasına engel teşkiletmez.
Görev ve yetki
MADDE 15- (1) İade talebi hakkında karar vermeye,kişinin bulunduğu yer ağır ceza mahkemesi yetkilidir. Kişinin bulunduğu yerbelli değilse, Ankara ağır ceza mahkemesi yetkilidir.
(2) Cumhuriyetbaşsavcılığı, iade talebine ilişkin karar vermek üzere ağır ceza mahkemesindentalepte bulunur.
İade amacıyla koruma tedbirlerininuygulanması
MADDE 16- (1) Ağır ceza mahkemesi iade sürecinin heraşamasında iadesi talep edilen kişi hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleriuyarınca koruma tedbirlerine karar verebilir.
(2) İade sürecinde kişinin tutuklanması durumundateslime kadar geçen süre içindeki tutukluluk durumu, ağır ceza mahkemesince engeç otuzar günlük sürelerle incelenir.
(3) Ağır ceza mahkemesinin iade talebininkabulüne ilişkin kararının kesinleşmesinden itibaren bir yıl içinde 19 uncumaddeye göre iade kararı verilmemesi hâlinde kişi hakkındaki koruma tedbirlerikaldırılır.
(4) Toplam tutukluluk süresi, kişinin iadetalebine konu suçtan dolayı alabileceği veya mahkûm olduğu cezanın infazsüresini geçemez.
Rızaya dayalı iade usulü
MADDE 17- (1) Kişi, iadeye rıza göstermesi hâlindenormal iade usulü uygulanmadan talep eden devlete iade edilebilir.
(2) Ağır ceza mahkemesince kişiye, CezaMuhakemesi Kanununda belirtilen haklarıyla birlikte rızaya dayalı iadeninmahiyeti ve hukukî sonuçları anlatılır. Kişiye rızaya dayalı iade usulünü kabuledip etmediği sorulur.
(3) Mahkeme, kişinin rızaya dayalı iadeusulünü kabul etmesi üzerine bu Kanun ve Türkiye’nin taraf olduğumilletlerarası andlaşma hükümlerine göre iade talebinin kabul edilebilir olupolmadığına karar verir. Bu karara karşı itiraz yoluna başvurulabilir. Kararınkesinleşmesi hâlinde iade evrakı Merkezî Makama gönderilir.
(4)Rızaya dayalı iade usulü uygulanarak verilen iade kararının yerine getirilmesi,Merkezî Makamın onayına bağlıdır.
İade yargılaması
MADDE 18- (1) Kişinin rızaya dayalı iade usulünükabul etmemesi hâlinde mahkeme, iade şartlarını bu Kanun ve Türkiye’nin tarafolduğu milletlerarası andlaşma hükümlerine göre inceleyerek iade talebininkabul edilebilir olup olmadığına karar verir.
(2) Talep eden devlet tarafından gönderilenbelgelerin yeterli görülmemesi hâlinde mahkeme, uygun bir süre içinde ek bilgive belgelerin gönderilmesini isteyebilir.
(3) İade yargılamasında katılma talebindebulunulamaz.
(4) Mahkemenin kararına karşı temyiz yolunabaşvurulabilir. Yargıtay bu başvuruları üç ay içinde sonuçlandırır. Kararınkesinleşmesi hâlinde iade evrakı karar ile birlikte Merkezî Makama gönderilir.
İade kararı
MADDE 19- (1) Ağır ceza mahkemesince iade talebininkabul edilebilir olduğuna karar verilmesi hâlinde, bu kararın yerinegetirilmesi, Dışişleri ve İçişleri bakanlıklarının görüşü alınarak AdaletBakanının teklifi ve Cumhurbaşkanının onayına bağlıdır. (1)
(2) Merkezî Makam iade talebinin kabul veyaret edildiğini, talep eden devlete ve iadesi talep edilen kişiye bildirir.
Teslim
MADDE 20- (1) İadesine karar verilen kişinin teslimişlemleri, ilgili bakanlıklarla iş birliği hâlinde yürütülür.
(2) İadesine karar verilen kişinin, talepeden devlet makamları ile kararlaştırılan tarihte haklı bir neden olmaksızınteslim alınmaması hâlinde, bu tarihten itibaren otuz gün sonra mahkemece kişihakkında verilen koruma tedbirleri kaldırılır.
(3) İadesine karar verilen kişi hakkında,başka bir suç nedeniyle Türkiye’de ceza soruşturması veya kovuşturması ya dainfazı gerekli bir hapis cezası bulunması veya kişinin seyahat edebilecekdurumda olmaması hâlinde, Merkezî Makam tarafından teslimin ertelenmesine kararverilebilir. Bu karar, kişiye ve talep eden devlete bildirilir.
(4) İade talebine konu suç bakımından ispataracı olarak yararlı görülen veya suçun işlenmesiyle elde edilen ve kişiyakalandığında üzerinde ele geçen ya da daha sonra ortaya çıkan eşya, talepeden devlete teslim edilebilir. İadesi talep edilen kişinin ölümü, kaçması veyabenzer sebeplerle iade hakkında bir karar verilememesi hâlinde de eşyanınteslimi gerçekleştirilebilir.
(5) Türkiye’de yürütülmekte olan birsoruşturma veya kovuşturma bakımından zorunlu olduğu takdirde eşyanın teslimiertelenebilir.
(6) İyiniyetli üçüncü kişilere ait eşyanınteslim talepleri yerine getirilmez.
Transit geçiş kararı
MADDE 21- (1) Türk hukuku açısından iade koşullarının bulunmasıhâlinde, bir devlet tarafından başka bir devlete iadesine karar verilen kişininTürkiye’den transit geçişine izin verilebilir.
(2)Transit geçiş talebi, Merkezî Makam tarafından değerlendirilir ve verilenkarar, talep eden devletin yetkili makamına bildirilir.
(3) Transit geçişin yirmi dört saattenfazla sürmesi ve bu nedenle kişinin hürriyetinin kısıtlanması ihtiyacınınortaya çıkması durumunda, sulh ceza hâkimince transit geçişin sağlanmasıamacıyla yedi günü geçmemek üzere geçici tutuklama kararı verilebilir.
(4) Transit geçiş talebinin reddinigerektiren nedenlerin ortaya çıkması veya kişinin transit geçiş sırasında resensoruşturma yapılmasını gerektirecek bir suç işlemesi hâlinde transit geçişdurdurulabilir.
(5) Bir devletten başka bir devletegerçekleştirilecek hükümlü nakilleri ile ilgili olarak Türkiye üzerindenyapılacak transit geçişler hakkında da bu madde hükümleri uygulanır.
Türkiye’nin iade talepleri ve şartları
MADDE 22- (1) Soruşturma veya kovuşturmanınsonuçlandırılabilmesi ya da verilen mahkûmiyet kararlarının infazı amacıylayabancı bir ülkede bulunan ve hakkında yakalama emri veya tutuklama kararıverilen kişinin Türkiye’ye iadesi, adlî merciler tarafından istenebilir.
(2) Üst sınırı bir yıl veya daha fazlahapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı kişinin iadesi talep edilebilir.Kesinleşmiş mahkûmiyet kararları bakımından iade talebinde bulunulabilmesi içinhükmolunan hapis cezasının en az dört ay olması gerekir. İadesi istenen kişininbirden fazla suçu bulunması hâlinde, bunlardan bazılarının cezası belirtilensürelerin altında olsa dahi birlikte iadeye konu edilebilir.
(3) Merkezî Makam tarafından uygungörülmesi hâlinde talep, yabancı devlete gönderilir. Ancak, aşağıdakidurumlarda Merkezî Makam iade talebini yabancı devlete göndermedenreddedebilir:
a) Talebin, iade için gerekli şartlarıtaşımaması.
b) Ceza infaz kurumlarında geçirilecek süredikkate alındığında, iade yoluna başvurulmasının kişi yararı ve kamu yararıarasında açık bir orantısızlığa sebep olması.
c) Türkiye’nin millî güvenliğinin veyauluslararası ilişkilerinin zarar görme ihtimalinin bulunması.
(4) Türkiye’ye iadesine karar verilenkişinin üçüncü ülkelerden transit geçişi ve teslim konusunda, uygun olduğuölçüde 20 nci ve 21 inci maddelerde yer alan hükümler uygulanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Soruşturma veya Kovuşturmanın Devri
Soruşturmanın veya kovuşturmanın devri
MADDE 23- (1) Bu Kanun ve taraf olunan milletlerarasıandlaşmalar çerçevesinde, işlenen suçlarla ilgili Türkiye’de yürütülensoruşturma veya kovuşturmalar yabancı devletlere devredilebilir; yabancıdevletlerde işlenen suçlarla ilgili yürütülen soruşturma veya kovuşturmalardevralınabilir.
(2) Milletlerarası andlaşma bulunmamasıhâlinde, mütekabiliyet ilkesi esas alınarak bu Kanun çerçevesinde soruşturmaveya kovuşturmalar devredilebilir veya devralınabilir.
Soruşturmanın veya kovuşturmanın yabancıdevlete devredilmesi
MADDE 24- (1) Üst sınırı bir yıl veya daha fazlahapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yürütülen soruşturma veyakovuşturmalar;
a) Şüpheli veya sanığın yabancı devletinvatandaşı olması nedeniyle Türkiye’de hazır bulundurulamaması veya adlîyardımlaşma yoluyla savunmasının alınamaması,
b) Türk vatandaşı olan şüpheli veya sanığınyabancı devlette mutat olarak bulunması veya delillerin bu devlette olmasınedeniyle devrin, gerçeğin ortaya çıkarılmasına imkân vermesi,
hâllerinde devredilebilir.
(2) Soruşturma veya kovuşturmanın devriadlî merciler tarafından talep edilir. Merkezî Makamın olumlu görüşü üzerinetalep, ilgili devlete gönderilir. Bu işlem, soruşturma veya kovuşturmanınyürütülmesine engel değildir. Devir talebine, soruşturma veya kovuşturmadosyasının bir sureti ve gerekli olduğunda tercümesi eklenir. Devir talebininkabul edilmesi ve istem üzerine delil niteliğindeki eşyalar da gönderilir.
(3) Soruşturmanın devri talebinin kabuledilmesi üzerine, Ceza Muhakemesi Kanununun 171 inci maddesinde düzenlenenkoşullara ve sonuçlarına bakılmaksızın kamu davasının açılmasının ertelenmesinekarar verilir. Şüpheli hakkında yabancı adlî merci tarafından dava açılmasıdurumunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verilir. Dava açılmaması hâlinde,buna ilişkin kararın gerekçesi değerlendirilmek suretiyle soruşturmaya devamedilebilir.
(4) Kovuşturmanın devri talebinin kabuledilmesi üzerine durma kararı verilir. Sanık hakkında yabancı adlî mercitarafından mahkûmiyet kararı verilmesi durumunda düşme kararı verilir.Mahkûmiyet kararı dışında bir karar verilmesi durumunda, buna ilişkin kararıngerekçesi değerlendirilmek suretiyle kovuşturmaya devam edilebilir.
(5) Yabancı devletin soruşturma veyakovuşturmanın devrinin kabulüne ilişkin karardan vazgeçtiğini bildirmesi veyadevredilen soruşturma veya kovuşturmanın sağlıklı bir şekilde yürütülmediğininMerkezî Makamca adlî mercie bildirilmesi hâlinde soruşturma veya kovuşturmanınyürütülmesine karar verilir.
(6) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerdesoruşturma veya kovuşturmanın devri talebiyle birlikte veya öncesinde, talepedilen devlet makamlarından elkoyma ve tutuklama dâhil bütün geçici tedbirlerinalınması istenebilir.
Soruşturma veya kovuşturmanın devralınması
MADDE 25- (1) Yurt dışında işlenen ve Türk hukukuna göre zamanaşımınaveya affa uğramamış, üst sınırı bir yıl veya daha fazla hapis cezasını gerektirenbir suç nedeniyle yabancı bir devlette yürütülen soruşturma veya kovuşturmalardevralınabilir. Ancak;
a) Kişi, Türkiye’de mutat olarakbulunmuyorsa,
b) Kişi, Türk vatandaşı değilse,
c) Suç, talep eden devletin sınırlarıdışında işlenmişse,
ç) Devir talebine konu fiil nedeniyle kişidaha önce Türkiye’de yargılanmışsa,
devir talebi kabul edilmez.
(2) Merkezî Makamın uygun görmesi üzerinesoruşturmanın veya kovuşturmanın devrine ilişkin talep, yetkili Cumhuriyetbaşsavcılığına gönderilir. Cumhuriyet başsavcılığı soruşturma veyakovuşturmanın devrine konu olan suça ilişkin soruşturma başlatır ve sonucunagöre işlem yapar.
(3) Talepte bulunan yabancı devletmevzuatına göre yapılmış soruşturma veya kovuşturma işlemleri ve elde edilendeliller Türk hukuku bakımından geçerli sayılır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
İnfazın Devri
İnfazın devralınması
MADDE 26- (1) Yabancı devlet mahkemeleri tarafındanverilen mahkûmiyet kararları aşağıdaki koşulların birlikte bulunması hâlindeTürkiye’de infaz edilebilir:
a) Hükümlünün Türkiye’de bulunması.
b) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.
c) Mahkûmiyet kararına konu fiilin Türkhukukuna göre suç teşkil etmesi ve zamanaşımına uğramamış olması.
ç) Hürriyeti bağlayıcı cezalar için,merkezî makamlarca aksi kararlaştırılmadıkça talep tarihinde, hükümlünün cezainfaz kurumunda infazı gereken en az altı ay hürriyeti bağlayıcı cezasınınbulunması.
d) Aynı suçtan dolayı Türkiye’de soruşturmaveya kovuşturma yapılmamış olması.
(2) İnfazın devri talebinde bulunulmasıhâlinde, yabancı devlet makamlarından;
a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,
b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,
c) İnfazı gereken bakiye cezayı gösterenbelge,
ç) Talebin değerlendirilmesi için gerekligörülebilecek diğer bilgi ve belgeler,
d) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,
talep edilir.
(3) Devir koşullarının bulunmadığınıntespit edilmesi veya devrin Türkiye’nin millî güvenliği ile temel çıkarlarınauygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, devir talebi Merkezî Makam tarafındanreddedilir.
(4) İnfazın devrine ilişkin talep alınmadanönce mahkûmiyete konu suç, ceza miktarı ve şahsın kaçma şüphesi dikkatealınarak, yabancı devletin istemi ve Merkezî Makamın olumlu görüşü üzerine 14üncü madde uyarınca koruma tedbirlerine karar verilebilir.
(5) İnfazın devrine ilişkin talep, Türkhukukuna göre uyarlama kararı verilmesi için Ankara ağır ceza mahkemesinegönderilir. Mahkemece on beş gün içinde, yabancı devlette verilen mahkûmiyetkararında sübutu kabul edilen fiile, Türk kanunlarına göre verilmesi gerekenceza tayin olunur. Bu suretle belirlenen ceza, yabancı mahkeme kararında tayinedilmiş ceza süresini geçemez. Uyarlama kararına karşı itiraz kanun yolunabaşvurulabilir. Ağır ceza mahkemesi koruma tedbirleri hakkında da karar vermeyeyetkilidir.
(6) Uyarlama kararı, talep eden devletmakamlarına bildirilmek üzere Merkezî Makama gönderilir.
Türkiye’de infaz
MADDE 27- (1) Yabancı devletin infazı devretmesi üzerine durum,uyarlama kararını veren mahkemeye bildirilir. Mahkeme infaza başlanılması içinkararı Cumhuriyet başsavcılığına gönderir. Mahkeme ayrıca kararı AdaletBakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne bildirir.
(3) Mahkûmiyetin esasına taallûk edentalepler, hükmün esası hakkında karar veren devlet mahkemelerine yapılabilir,verilen kararlar ağır ceza mahkemesince yeniden uyarlanır.
(4) İnfaz sırasında, hükmün verildiğidevlette veya Türkiye’de genel veya özel af kabul edilmesi ya da suç ve cezayıortadan kaldıran veya hafifleten bir sebebin ortaya çıkması hâlinde hükümlününhukukî durumu, uyarlama kararını veren ağır ceza mahkemesince karara bağlanır.
İnfazın devredilmesi
MADDE 28- (1) Aşağıdaki koşulların birlikte bulunmasıhâlinde, Cumhuriyet başsavcılığınca, Türk mahkemeleri tarafından verilenmahkûmiyet kararlarının yabancı devlette infaz edilmesi talep edilebilir:
a) İnfazın devredileceği devlette bulunanhükümlünün, bu devletin vatandaşı olması veya bu devlet ile güçlü sosyalbağlarının bulunması.
b) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.
c) Mahkûmiyet kararına konu fiilin yabancıdevlet hukukuna göre suç teşkil etmesi.
ç) Hapis cezaları için, merkezî makamlarcaaksi kararlaştırılmadıkça talep tarihinde, hükümlünün ceza infaz kurumundainfazı gereken en az altı ay hapis cezasının bulunması.
d) Merkezî Makamın olumlu görüşününbulunması.
(2) Cezaları denetimli serbestlik tedbiriuygulanarak infaz edilen hükümlülerin cezaları devredilebilir.
(3) İnfazın devri talebinde bulunulmasıinfaz işlemlerinin yürütülmesine engel değildir.
(4) Devrin, ceza adaletinin amaçlarınahizmet etmeyeceğinin veya Türkiye’nin millî güvenliği ile temel çıkarlarına uygundüşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, devir talebi Merkezî Makam tarafındanreddedilir.
(5) Yabancı devlet makamlarına;
a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,
b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,
c) İnfazı gereken bakiye cezayı gösterenbelge,
ç) Talebin değerlendirilmesi için gerekligörülebilecek diğer bilgi ve belgeler,
d) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,
gönderilir.
(6) İnfazın devredilebilmesi için devrinyapılacağı devletten infazın nasıl yapılacağının bildirilmesi istenir. Gelenbilgilere göre devir talebi, Merkezî Makamın uygun görüşüyle Cumhuriyetbaşsavcılığınca geri alınabilir.
Yabancı devlette infazın sonuçları
MADDE 29- (1) Merkezî Makam, yabancı devletten infaz sırasında ortayaçıkacak özel durumlar ile infazın tamamlanması veya hükümlünün firarı gibiönemli bilgileri bildirmesini ister. Merkezî Makama ulaşan bilgiler, Cumhuriyetbaşsavcılığına bildirilir.
(2) Kararın tamamen infaz edilmesi veyainfaz kabiliyetini kısmen veya tamamen kaybetmesi, Türk hukuku bakımından daaynı sonuçları doğurur.
(3) Yabancı devletin kararı infaz etmemesiveya edememesi hâlinde infaz işlemlerine Türkiye’de devam edilir.
ALTINCI BÖLÜM
Hükümlü Nakli
Türkiye’ye hükümlü nakli
MADDE 30- (1) Yabancı devlet mahkemeleri tarafındanhakkında mahkûmiyet kararı verilen ve ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü,aşağıdaki koşulların birlikte bulunması hâlinde cezanın infazı amacıylaTürkiye’ye nakledilebilir:
a) Hükümlünün Türk vatandaşı olması veyaTürkiye ile güçlü sosyal bağlarının bulunması.
b) Hükümlünün veya kanunî temsilcisinin rızagöstermesi.
c) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.
ç) Mahkûmiyet kararına konu fiilin Türkhukukuna göre suç teşkil etmesi.
d) Merkezî makamlarca aksikararlaştırılmadıkça, talep tarihinde, hükümlünün ceza infaz kurumunda infazıgereken en az altı ay hapis cezasının bulunması.
(2) Hükümlü, kanunî temsilcisi veya yakınıtarafından Türkiye’ye nakil talebinde bulunulması hâlinde, yabancı devletmakamlarından;
a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,
b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,
c) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininnakle rıza gösterdiğine dair belge,
ç) İnfazı gereken cezayı gösteren belge,
d) Gerekli görüldüğü takdirde, hükümlününsağlık durumunu gösteren tıbbî raporlar ile hastalığı varsa tedavisine ilişkintavsiyeleri içeren belgeler,
e) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,
talep edilir.
(3) Nakil koşullarının bulunmadığının,naklin, hükümlünün sosyal rehabilitasyonuna katkı sağlamayacağının, cezaadaletinin amaçlarına hizmet etmeyeceğinin veya Türkiye’nin millî güvenliği iletemel çıkarlarına uygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, nakil talebiMerkezî Makam tarafından reddedilebilir.
(4) Hükümlülerin nakline Adalet Bakanıkarar verir.
Türkiye’de infaz
MADDE 31- (1) Hükümlünün nakline karar verilmesi üzerine, ceza infazkurumlarında kalacağı süre hükümlüye ve yabancı makamlara bildirilir. Yabancıdevlet ile hükümlünün, nakli kabul etmesi üzerine, hükümlü Türkiye’yegetirilir. Hükümlü, nakil dosyası ile birlikte Cumhuriyet başsavcılığına teslimedilir. Cumhuriyet başsavcılığı, infazına başlanan karara ilişkin bilgileriAdalet Bakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne bildirir.
(2) Hükümlü hakkında verilen mahkûmiyetkararı Türk kanunlarına göre infaz edilir.
(3) Mahkûmiyetin esasına taallûk edentalepler, hükmün esası hakkında karar veren devlet mahkemelerine yapılabilir;verilen kararlar ikinci fıkra uyarınca infaz edilir.
(4) İnfaz sırasında, hükmün verildiğidevlette veya Türkiye’de genel veya özel af kabul edilmesi ya da suç veyacezayı ortadan kaldıran veya hafifleten bir sebebin ortaya çıkması hâlindehükümlünün hukukî durumu hakkında bulunduğu yer ağır ceza mahkemesince kararverilir.
Türkiye’den hükümlü nakli
MADDE 32- (1) Türk mahkemeleri tarafından hakkındamahkûmiyet kararı verilen ve ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü, aşağıdakikoşulların birlikte bulunması hâlinde cezanın infazı amacıyla yabancı devletenakledilebilir:
a) Hükümlünün nakledileceği devletinvatandaşı olması veya bu devlet ile güçlü sosyal bağlarının bulunması.
b) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininrıza göstermesi.
c) Mahkûmiyet kararının kesinleşmiş olması.
ç) Mahkûmiyet kararına konu fiilin nakliistenen devlet hukukuna göre suç teşkil etmesi.
d) Merkezî makamlarca aksikararlaştırılmadıkça, talep tarihinde, hükümlünün ceza infaz kurumunda infazıgereken en az altı ay hapis cezasının bulunması.
e) Hükümlü hakkında başka bir suçtandolayı, Türkiye’de bir soruşturma veya kovuşturma bulunmaması.
(2) Hükümlü, kanunî temsilcisi veya yakınıtarafından Türkiye’den başka bir devlete nakil talebinde bulunulması hâlinde,bu devlet makamlarına;
a) Mahkûmiyet kararının onaylı sureti,
b) Hükme esas alınan kanun maddelerininmetni,
c) Hükümlünün veya kanunî temsilcisininnakle rıza gösterdiğine dair belge,
ç) İnfazı gereken bakiye cezayı gösterenbelge,
d) Gerekli görüldüğü takdirde, hükümlününsağlık durumunu gösteren tıbbî raporlar ile hastalığı varsa tedavisine ilişkintavsiyeleri içeren belgeler,
e) Gerekli görüldüğü takdirde bu fıkradabelirtilen belgelerin tercümeleri,
gönderilir.
(3) Nakil koşullarının bulunmadığının,naklin, hükümlünün sosyal rehabilitasyonuna katkı sağlamayacağının, cezaadaletinin amaçlarına hizmet etmeyeceğinin veya Türkiye’nin millî güvenliği iletemel çıkarlarına uygun düşmeyeceğinin anlaşılması hâlinde, nakil talebiMerkezî Makam tarafından reddedilebilir.
(4) Hükümlünün hapis cezası ile birlikteadlî para cezasının bulunması hâlinde, nakle karar verilebilmesi için adlî paracezasının ödenmesi gerekir. Adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde, ödenmeyenkısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilir. Hükümlünün Türkiye’deinfaz edilen cezası, öncelikle adlî para cezasından çevrilen hapis cezasınamahsup edilir. Hükümlünün ceza infaz kurumunda kaldığı süre adlî para cezasındançevrilen hapis cezasını karşılamadığı takdirde infazı gereken bakiye, hapiscezasına eklenir. Bulunan ceza miktarı yabancı devlete bildirilir ve kabuledilmesi hâlinde nakle karar verilebilir.
(5) Nakil talebinin kabul edilebilmesi içinyargılama giderlerinin ödenmiş olması gerekir. Ancak, hükümlünün yargılamagiderlerini ödeyebilecek durumda olmadığının anlaşılması hâlinde, yargılamagiderleri ödenmeden de nakle karar verilebilir.
(6) Hükümlünün nakline karar verilebilmesiiçin naklin yapılacağı devletten hükümlünün ceza infaz kurumunda kalacağı süreve infazın nasıl yapılacağının bildirilmesi istenir. Bu bilgi hükümlüye tebliğedilir.
(7) Yabancı devletin muvafakat vermesiüzerine hükümlünün nakline Adalet Bakanı karar verir.
Yabancı devlette infazın sonuçları
MADDE 33- (1) Merkezî Makam yabancı devletten infaz sırasında ortayaçıkacak özel durumlar ile infazın tamamlanması ve hükümlünün firarına ilişkinbilgileri bildirmesini ister. Merkezî Makama ulaşan bilgiler, kararı verenmahkemeye bildirilir.
(2) Kararın yabancı devlet tarafındantamamen infaz edilmesi veya infaz kabiliyetini kısmen veya tamamen kaybetmesi,Türk hukuku bakımından da aynı sonuçları doğurur.
(3) Yabancı devletin kararı infaz edememesihâlinde infaz işlemlerine Türkiye’de devam edilir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Masraflar
MADDE 34- (1) Bu Kanun uyarınca yapılan adlî işbirliği taleplerinin yerine getirilmesine ilişkin giderler, merkezî makamlarınaksine bir mutabakatı bulunmaması hâlinde, yerine getiren devlet tarafındankarşılanır.
(2) Soruşturma veya kovuşturmanınsonuçlandırılması amacıyla iade talebinde bulunulması hâlinde, talebin yerinegetirilmesi için yapılan masraflar, yargılama giderlerinden sayılır. Mahkûmiyetkararlarının infazı amacıyla iade talebinde bulunulması hâlinde, talebin yerinegetirilmesi için yapılan masrafların, ödendiği tarihten tahsil edildiği tarihekadar geçen süreye 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının TahsilUsulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen gecikme zammı oranındahesaplanacak faiz ile birlikte bir ay içinde ödenmesi gerektiği, iade talepeden Cumhuriyet başsavcılığı tarafından hükümlüye bildirilir. Bu süre içindeödeme yapılmaması hâlinde, bu alacaklar Amme Alacaklarının Tahsil UsulüHakkında Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edilmek üzere Cumhuriyetbaşsavcılığınca ilgili vergi dairesine bildirilir.
(3) Hükümlünün bulunduğu devlettenTürkiye’ye nakli için gerekli masraflar, hükümlü tarafından karşılanır. Sözkonusu masraflar, hükümlü veya onun adına herhangi bir kişi tarafından AdaletBakanlığınca bu maksatla açılan bir hesaba yatırılır. Hükümlünün nakilmasraflarını karşılayacak durumda olmadığının tespit edilmesi hâlinde, mahkûmolunan suçun niteliği, naklin kamusal yararı, kişinin bulunduğu devlettekicezaevi koşulları, infazı gereken bakiye cezanın süresi gibi hususlar göz önünealınarak, nakil masrafları, Adalet Bakanlığı bütçesine konulan ödenektenkarşılanabilir. Nakil masraflarından görevlilere ilişkin olanların hesabı,10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümlerine göre yapılır.
Yönetmelik
MADDE 35- (1) Bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmelikler AdaletBakanlığı tarafından yürürlüğe konulur.
Yürürlükten kaldırılan mevzuat
MADDE 36- (1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla;
a) 1/3/1977 tarihli ve 2080 sayılı CezaKovuşturmalarının Aktarılmasına Dair Avrupa Sözleşmesi’nin Onaylanması veUygulanması Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi,
b) 1/3/1977 tarihli ve 2081 sayılı CezaYargılarının Milletlerarası Değeri Konusunda Avrupa Sözleşmesinin Onaylanmasıve Uygulanması Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkralarıile 5 inci maddesi,
c) 8/5/1984 tarihli ve 3002 sayılı TürkVatandaşları Hakkında Yabancı Ülke Mahkemelerinden ve Yabancılar Hakkında TürkMahkemelerinden Verilen Ceza Mahkumiyetlerinin İnfazına Dair Kanun,
ç) 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı TürkCeza Kanununun 18 inci maddesi,
yürürlükten kaldırılmıştır.
Yürürlük
MADDE 37- (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 38- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
6706SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN
MEVZUATINVEYA ANAYASA MAHKEMESİ TARAFINDAN İPTAL EDİLEN HÜKÜMLERİN YÜRÜRLÜĞE GİRİŞTARİHİNİ
GÖSTERİRLİSTE
Değiştiren Kanunun/KHK’nin/ İptal Eden Anayasa Mahkemesi Kararının Numarası | 6706 sayılı Kanunun değişen veya iptal edilen maddeleri | Yürürlüğe Giriş Tarihi |
KHK/698 | 19 | 24/6/2018 tarihinde birlikte yapılan Türkiye Büyük Millet Meclisi ve Cumhurbaşkanlığı seçimleri sonucunda Cumhurbaşkanının andiçerek göreve başladığı tarihte, |
Cihan Orhan Hukuk Bürosu © Copyright 2024 | Tüm Hakları Saklıdır. Yasal Uyarı: Bu site Türkiye Barolar Birliği'nin Meslek Kurallarına ve Reklam Yasağı Kurallarına tabidir. Sitenin kendisi, logosu ve içeriği, reklam iş geliştirme ve benzeri amaçlar ile kullanılamaz. Bu Avukat Web Sitesi içerisinde yer alan bilgiler hukuki mütalaa veya tavsiye değildir